5 Ιουλίου 2013

True Story

Once upon a time ή μια φορά και έναν καιρο; τι σημασία έχει; το ίδιο άσχημο story θα ακολουθήσει... Και που λέτε, ήταν βράδυ, αργά όταν μια κοπέλα στην ηλικία μου πάνω κατω, καθόταν μπροστα απο τον υπολογιστή της και μιλούσε με τους φίλους της στο facebook. Σε κάποια στιγμή, βλέπει ενα ακομη παράθυρο της συνομιλίας να ανοίγει. Ήταν κάποιος που δεν περίμενε ποτε οτι θα της μιλούσε. Ενας απο τους αγαπημένους της αθλητές. Όλη τη χρόνια είχε ασχοληθεί αρκετα μαζι του, της άρεσε, το έκανε για να περνάει ευχάριστα η ώρα της. Σίγουρα θα αναρωτιεστε τι ήθελε ο αθλητής απο τη μικρή φίλη μας. Ακομη το ψάχνουμε. Όταν ρώτησε η μικρή της είπε οτι ήθελε να την επιβραβεύσει για την τόση αποθέωση όλη τη χρονιά. Η επιβράβευση της; Μια εμφάνιση με την υπογραφή του. Η μικρη τα έχασε, άρχισε να ρωτάει τους φίλους της τι να κάνει, όλο το βράδυ πουθενα ο Μορφεας να την πάρει. Τις επόμενες μέρες τα ίδια. Είχαν περάσει μέρες μέχρι της επόμενη συνομιλία τους. Το περίεργο; Έστειλε αυτός πρώτος. Η μικρη ήταν πλέον σίγουρη πως κάποιος της κάνει πλάκα. Ρώτησε τους πάντες κ της είπαν πως όντως το προφίλ του αθλητή στο facebook είναι official. Η μικρή για άλλη μια φορα δεν ήξερε τι να κάνει. Ήθελε αλλα φοβόταν. Φοβόταν πολυ. Αυτός ανεξήγητα καλός μαζι της. Κάτι δεν πήγαινε καλα σίγουρα. Δεν είχαν περάσει πολλές μέρες μέχρι που της ξανα έστειλε. Είχαν μια φιλική συζήτηση. Ναι, σαν κ αυτη που έκανε η μικρή με τους φίλους της στο σχολείο. Περίεργο ναι, εξωπραγματικό σίγουρα ναι, τέλειο γι'αυτην όμως. Πίστευε οτι ζούσε το μεγάλο της όνειρο. Μιλούσε μαζι του και ένιωθε τόση ζεστασιά, λες και τον ήξερε χρόνια. Η καλύτερη μέρα της ζωής της; Μπορει... Ποτε δε θα μας πει. Πέρασαν και πάλι μέρες, αυτός άφαντος. Την είχε ξεχάσει; Μα πως γίνεται; Αυτός ήταν που λίγες μέρες πριν της έλεγε πως δεν την ξεχνάει και της έχει αδυναμία. Η φίλη μας ένιωθε πιο μόνη της απο ποτε. Φοβόταν να μιλήσει στους φίλους της γιατι την είχαν προειδοποιήσει οτι κάτι δεν πήγαινε καλα με τον τύπο. Τα βράδια...ναι...τότε ήταν που της έλειπαν περισσότερο αυτα τα λίγα που είχαν κάνει και πει μαζι. Μα γιατι σταμάτησε να της στέλνει; Βαρέθηκε; Ψωνιστηκε; Τι; Αναπάντητα ερωτήματα. Καμία απάντηση. Ποτε. Κανεις. Η μικρή ένιωσε ακομη πιο άσχημα όταν ο υπέροχος "φίλος" της επισκέφθηκε την ομάδα της. Η μικρη; Πουθενα για να τον δει. Στεναχωρηθηκε. Του μίλησε αλλα τίποτα. Ακομη περιμένει. Λυπάται που έχασε τόσο χρονο για κάτι που πολλοί θεωρούν έναν θησαυρό αλλα στην ουσία για αυτή ενώ ήταν κάτι παραπάνω απο θησαυρός πλέον είναι ενα τίποτα. Μια μικρη ελπίδα και ενα μικρό θαύμα. Οτι της έχει απομείνει για να πιστεύει. Ο καιρός θα δείξει... Απλα, της έλειψε ξαφνικά...

Απ'την τζίτζη για τον Γ.Β ! 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου