Κάθε στιγμή..

Έχουμε καταντήσει φίλε μου σε σημείο να μας συμβαίνει κάτι υπέροχο και μοναδικό και να μην πιστεύουμε ότι συμβαίνει στ' αλήθεια! Ψάχνουμε να βρούμε "τι δεν πάει καλά" χωρίς να το απολαμβάνουμε! Είμαστε διαρκώς με μία τεράστια επιφύλαξη χωρίς να αφήνουμε τους εαυτούς μας ελεύθερους. Επιφύλαξη γι' αυτό που συμβαίνει τώρα, επιφύλαξη γι' αυτό που θα συμβεί μετά αλλά σαν να μην έφτανε αυτό, επιφύλαξη για τι είχε συμβεί στο παρελθόν! Οι καταστάσεις και η εποχή μας έχει φέρει σε μία νευρική κατάσταση όπου πιστεύουμε ότι όλοι οι άνθρωποι είναι εχθροί μας και θέλουν να μας κάνουν κακό. Είναι σαν να έχουμε χτίσει έναν αδιαπέραστο τοίχο μπροστά στα μάτια μας και την καρδιά μας  και κάθε τούβλο αυτού του τοίχου αποτελεί και μία ανασφάλεια μας. Τι στο καλό συμβαίνει; Δεν μπορώ να φανταστώ ότι είμαστε τόσο εγωιστές και αχάριστοι. Που πήγε η μαγεία; Που πήγε όλη η χαρά για το άγνωστο, το καινούριο και το μοναδικό; Δεν μπορεί να έχει χαθεί! Δεν θα μπορούσα να δεχτώ ποτέ κάτι τέτοιο! Που πήγε το "ζήσε κάθε στιγμή σαν να είναι η τελευταία σου!"; 

-Μ