"Οκτώβρης 19, 1973
Ημέρα Σάββατο, ώρα 10:30μμ.
Αναρωτιέμαι πόσο καιρό άραγε να έχω ανοίξω αυτό το μαραφέτι. Τόσα χρόνια το κακόμοιρο υπομένει περισσότερο τις φιλοσοφίες μου. Από τότε που άρχισα να γράφω σ'αυτό το πράγμα πέρασαν χρόνια. Σίγουρα έχω αλλάξει κατά πολύ. Το καταλαβαίνω όμως μόνο εγώ και λίγοι πολύ στενοί μου φίλοι. Αυτόν τον καιρό νιώθω ότι πέφτω στο κενό, νιώθω κάποια ανασφάλεια, ίσως να είναι αυτή της εφηβικής ηλικίας που λένε. Πραγματικά δεν ξέρω. Νιώθω το μυαλό μου να στερεύει. Δε με ενδιαφέρει αν δεν ερωτευθώ ποτέ πραγματικά, το μόνο που θέλω είναι να πετύχω! Έχω μάθει να κερδίζω και όχι να χάνω. Δεν νομίζω ότι θα αντέξω να περάσω τη ζωή μου στην μετριότητα. Είμαι φιλόδοξη, εγωίστρια και δεν ανέχομαι το δόλο και το ψέμα. Το ευαίσθητο σημείο μου είναι ότι έχω γίνει πολύ μαλακή τελευταία. Τριγυρίζω ουσιαστικά μόνη μου γύρω από τον εαυτό μου. Στο φως αναγνωρίζω κάποια άλλο πρόσωπο, το πρόσωπο του αύριο με βαμμένα μάτια και χείλη. Το φοβάμαι αυτό το πρόσωπο και ίσως γι'αυτό να το αναζητώ κάθε μέρα. Δεν πρέπει να συμβιβαστώ. Τι θα είμαι άραγε αύριο; Μία φιλόδοξη γυναίκα που θα μοιράζει τη ζωή της ανάμεσα στη δουλειά και στο σπίτι; Ή μία γυναικούλα που θα πλένει πιάτα; Θέλω να αναζητώ και να ψάχνω στη ζωή μου. Η καθημερινότητα και η ρουτίνα με κάνουν να δέχομαι τα πάντα παθητικά.! Δεν ζητώ το άφθαστο, αλλά το τέλειο."
(P.S Τζω σ'αγαπώ!)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου